Toksisite olmayan ve düşük kimyasal emisyonlar
TPU, ftalatlar ve klor gibi PVC malzemelerinde sıklıkla bulunan zararlı kimyasallardan arınmıştır. Ftalatlar, özellikle PVC'de daha esnek hale getirmek için kullanılan plastikleştiricilerdir, ancak toksik olduğu bilinmektedir ve sağlık riskleriyle bağlantılıdır.
PVC üretimi ayrıca, sadece insan sağlığı için tehlikeli olmakla kalmayıp aynı zamanda çevre kirliliğine de katkıda bulunan dioksinler ve hidroklorik asit gibi zararlı kimyasalları da serbest bırakır. Buna karşılık, TPU hem imalat sırasında hem de son kullanımında daha güvenli kabul edilir, çünkü Gaz dışı zararlı maddeler değildir.
Geri dönüşüm
TPU termoplastiktir, yani önemli bir bozulma olmadan yeniden ısıtılabilir ve yeniden düzenlenebilir, bu da onu geri dönüştürülebilir hale getirir. Bu, geri dönüşüm zor olan ve genellikle düzenli depolama alanlarında sona eren PVC'ye göre büyük bir avantajdır.
PVC geri dönüşümü karmaşıktır ve genellikle ekonomik olarak mümkün değildir. PVC ürünleri sadece azalabilir, yani her geri dönüşüm döngüsünden sonra kalitesi ve faydaları azalır. Ancak TPU, doğal özelliklerini kaybetmeden yeni ürünlere geri dönüştürülebilir.
TPU kumaşlarının kapalı döngü geri dönüşümü daha yaygın hale geliyor, bu da atılan TPU laminatlarının yeniden kullanılabileceği ve yeni malzemelere yeniden işlenebileceği ve atıkları azaltabileceği anlamına geliyor.
Daha düşük karbon ayak izi
TPU genellikle üretim sırasında PVC'ye kıyasla daha düşük bir karbon ayak izine sahiptir. PVC üretimi enerji yoğundur ve ekstraksiyon için önemli enerji gerektiren klor kullanımını içerirken, TPU üretimi daha enerji tasarruflu olabilir.
Ek olarak, TPU malzemelerinin yaşam döngüsü, PVC'ye kıyasla daha düşük sera gazı emisyonlarına neden olma eğilimindedir. TPU'nun geri dönüştürülmesi ve yeniden işlenmesi daha kolay olduğundan, bakire hammaddelere olan ihtiyacı ve ilişkili çevresel maliyetleri azaltır.
Biyolojik olarak bozunabilirlik (kısmi)
TPU tam biyolojik olarak parçalanamaz olmasa da, uzun ayrışma zamanı ve çevresel kalıcılığı için kötü şöhretli olan PVC'ye kıyasla çevrede daha kolay ve daha güvenli bir şekilde parçalanma eğilimindedir. PVC'nin bir depolama alanında ayrışması yüzlerce yıl sürebilir, TPU ise daha hızlı bozulur ve yıkıldığında daha az zararlıdır.
Klor veya halojenlenmiş bileşik yok
PVC, klor bazlı bir polimerdir, yani PVC'nin üretimi ve bertarafı klor gazı ve diğer toksik halojenlenmiş bileşikleri serbest bırakabilir. Bu, hava kirliliğine ve oldukça toksik ve kanserojen olan dioksinlerin oluşumuna katkıda bulunur.
Öte yandan TPU, klor veya halojenlenmiş bileşikler içermez, bu da onu hem üretim hem de bertaraf açısından daha çevre dostu bir seçenek haline getirir.
Azaltılmış zararlı katkı maddeleri
PVC genellikle performansını artırmak için stabilizatörler, alev geciktiriciler ve plastikleştiriciler gibi ek katkı maddeleri gerektirir. Bu katkı maddelerinin çoğu toksik veya biyolojik olarak parçalanamaz ve zamanla çevreye girebilir.
TPU tipik olarak daha az katkı maddesi ile yapılır ve zararlı kimyasallara ihtiyaç duymadan doğal olarak daha kararlıdır, bu da onu dış mekan dişli, tıbbi malzemeler ve giysiler gibi ürünler için daha temiz bir seçenek haline getirir.
Ağır metal yok
PVC, kurşun ve kadmiyum gibi stabilizatör olarak kullanılan ve üretim, kullanım veya bertaraf sırasında çevreye sızan ağır metaller içerebilir.
TPU, formülasyonunda ağır metallerin kullanılmasını gerektirmez, bu da atıldığında çevre için daha az risk oluşturduğu ve üretim sırasında ele alınması daha güvenli olduğu anlamına gelir.
Su ve hava kirliliğinin azaltılması
PVC üretimi sırasında, klor gazı ve hidroklorik asit gibi zararlı emisyonlar havaya salınabilir, bu da hava kirliliğine katkıda bulunabilir ve potansiyel olarak asit yağmuruna neden olabilir.
TPU üretim süreci daha az toksik emisyon ile daha çevre dostudur, bu da daha az hava ve su kirliliğine yol açar. Dahası, TPU'nun geri dönüştürülmesi daha kolay olduğundan, yeni hammaddelere olan genel talebi azaltarak çevresel etkiyi daha da en aza indirir.
Geliştirilmiş Yaşam Sonu Bertarafı
TPU malzemeleri aşağı çevrilebilir, yani tam olarak geri dönüştürülemeseler bile, inşaat veya otomotiv endüstrisinde olduğu gibi aynı yüksek performanslı standartları gerektirmeyen uygulamalarda kullanılabilirler. Bu, düzenli depolama alanlarına giren TPU miktarını azaltmaya yardımcı olur.
Tersine, PVC'nin yakma sırasında toksik gazları serbest bırakabileceğinden veya depolama alanlarında zararlı atıklar yaratabileceğinden güvenli bir şekilde atılması daha zordur.
Üretimde daha az çevresel etki
TPU üretimi, PVC'den daha az zararlı kimyasal ve daha basit süreçler içerir. Her iki malzeme de üretim için enerji gerektirirken, TPU genellikle daha az toksik işlemeyi kullanır ve daha az tehlikeli yan ürün yayar.
Ek olarak, TPU lamine kumaş Tipik olarak, PVC lamine kumaşlar için üretim süreçlerine kıyasla zararlı çözücülerin, yapıştırıcıların veya kimyasalların daha az kullanımını içerir, bu da TPU'yu üretim açısından daha sürdürülebilir hale getirir.